امراضی که دانه های مشابه به جوانی دارند

nevus comedonicus یا خال کومیدونی

(خال کومیدونی) آنومالی نادری میباشد که به شکل مجموعایی از  کومدونهای بازدیده مییشود. که در حقیقت  سوراخ گشاد فولیکولی یا  دهنه غدوات عرقیه یا  eccrine بوده که مملو از کراتین میباشد. ممکن است بصورت  انفرادی ، مادرزادی بوده  و یا در مراحل بعدی زندگی رخ دهد. تشخیص افتراقی باید با جوانی دانه یا  جوانی دانه یا آسیب مزمن جلد توسط شعاع  آفتاب (بیماری  Favre - Racouchot) صورت گیرد.

تداوی خال کومیدونی

به طور کلی جراحی و برداشتن یا سوزاندن با کربن دی اکسید لیزر میباشد،. تداوی دوایی با رتینوئیدها موضعی ممکن است از برخی از مریضان  سود مند  باشد

The eruptive vellus hair cysts  بصورت  پاپول های  همرنگ جلد معمولا بر روی صورت ، قفسه سینه ، گردن ، ران ، کشاله ران ، باسن ، و زیر بغل   دیده میشود. که آنومالی فولیکول های مو vellus بوده و ممکن است ارثی باشد. این کیست ها ممکن است خود به خود بهبودی یابند تداوی مرض اغلبآ دشوار است. شق  و تخلیه  اندفاعات بصورت فردی شاید سبب بوجود آمدن سکار یا داغ زخم گردد  ،. رتینوئیدهیا موضعی و لاکتیک اسید 12 ٪ در برخی موارد مفید ثابت شده است.. 

آکنه استروئیدی

بصورت دانه های سرخرنگ پرچرک یا  papulopustules  یک شکل  یا monomorphous   عمدتا در تنه ودست و پا  مشاهده میشود وقوعات کمتردر صورت نیز واقع شده است.بصورت اختصاصی پس از تجویز کورتیکواستروئید موضعی یا سیستمیک  از جمله تداوی داخل وریدی و استنشاقی به بوجود مییاید. معمولا پس از قطع استروئید مرض برطرف گردیده  ممکن است به تداوی های معمول جوانی دانه پاسخ دهد.

قرار گرفتن در معرض ترکیبات هیدروکربن اروماتیک هالوژن

مانند کلر دیوکسین و dibenzofuranes ، از طریق استنشاق یا تنفسی ، بلع ، تماس مستقیم و یا اخذ مواد غذایی آلوده سبب بوجود آمدن بخارهای جلدی متشکل  از کومدونهای چند ریخت و کیست ها میگردد که تحت عنوان  chloracne. مطالعه میگردد.تغیرات دیگر جلد مربوط به مرض عبارتند از  xerosis و تغییرات رنگ جلد میباشد. تغییرات سایر اعضا بشمول داخلی که شامل سیستم های ، عصبی و جگر و چشم نیز ممکن است  رخ دهد و می تواند برخی از chloracnegens ها سرطانزا نیز میباشند.. تداوی مشکل است زیرا chloracne حتی بدون قرار گرفتن بیشتر در معرض مواد فوق  ممکن است برای سالها باقی بماند ،مواد شیمیایی که شامل آیوداید  ، bromides ، و سایر هالوژنها همچنین می توانند سبب بخارهای مشابه جوانی دانه  acneiform شبیه به آکنه استروئیدی گردند  ، با این تفاوت که اکنه که ااز سبب معروض شدن به مواد کیماوی حاوی بروماید بوجود مییاید شدید تر میباشد.

آنتی بیوتیک ها

ممکن است بصورات  حاد سبب  فوران دانه های  چرکی بصورت منتشر در سراسر بدن گردند. اکثر مشتقات پنیسیلین و  macrolides ها مانند اریترومایسین عامل های مهم این مرض هستند. بیماران معمولابا تب ولکوسیتوز مراجعه می کنند و معمولا بخارهای جلدی  شامل کومدونهای میباشد. آنتی بیوتیک های دیگر ی که در بوجود آوردن مرض دخیل اند عبارتند از Co-trimoxazole ، داکسی سیکلین ، ofloxacin ، و chloramphenicol میباشد ادویجات دیگری چون corticotropin ، nystatin ، ایزونیازید ، itraconazole ، هیدروکسی کلروکین ، ناپروکسن ، سیماب ، amineptine ، و لیتیم هم میتوانند سبب  دانه های مشابه جوانی دانه گردد. 

انتانات

  مختلف نیز ممکن است سبب بوجود آمدن دانه های مشابه به جوانی دانه گردد. فولیکولیت گرام منفی در بیمارانی که تحت  تداوی طولانی مدت آنتی بیوتیک برای جوانی دانه یا روزاسه قرار دارند ممکن رخ دهد وممکن است. بیشتر در بیماران مرد رایج است تداوی شامل آنتی بیوتیک مناسب برای ارگانیسم عامل . ایزوترتینوئین گاهی اوقات ممکن است یک جایگزین یا تداوی کمکی موثر باشد. 

Pityrosporum فولیکولیت

نوع دیگر فولیکولیت انتانی است که احتمالا در اثر عکس العمل فرد به furfur Malassezia که قبلا به نام   Pityrosporum oval  یاد میگردید بوجود مییاید این ایست بصورت نارمل بالای جلد بعضی اشخاص بصورت  commensal  قرار دارند. مرض درجه اول در تنه و اندام فوقانی جوانان و بزرگسالان دیده میشود. برخلاف جوانی دانه خارش دار است ولی کومدونهای موجود نیست ، و پاسخ مناسب به تداوی ضدفنگس نه با  آنتی بیوتیک میدهد.. تداوی معمولا شامل تداوی موضعی یا سیستمیک ضد قارچ میباشد.

Eosinophilic pustular folliculitis (EPF) یکی دیگر از بیماری با علت ناشناخته است که معمولا بصورت یک فوران متکرر بخارهای سرخ و چرکین  papulopustular خارش دار بر روی صورت ، تنه ، اندام دیده شده.. Eosinophilic pustular folliculitis در نوزادان و در بیماران مبتلا به نقص ایمنی با اچ آی وی شرح داده شده است ، و نوع کلاسیک که نزد اشخاص نارمل دیده میشود بنام مرض  Ofuji (برای اولین بار توسط Ofuji در جمعیت بزرگسال ژاپنی توضیح داده) یاد میگردد.روش تداوی و نتایج آن  بسیار متفاوت است. گزینه های تداوی عبارتند از سترویید های  موضعی و سیستمیک ، آنتی بیوتیک های خوراکی ، ایندومتاسین ، dapsone ، ایزوترتینوئین ، فوتو تراپی با پسورالین  (PUVA). 

سایر بیماری های میکروبی نیز ممکن است دارای دانه های مشابه به جوانی دانه باشد ، که قرار ذیل اند: 

در دوم سیفلیس ، دانه های مشابه جوانی دانه بشکل دانه های سرخ پرچرک یا papulopustules  سیست ها و ارچق ممکن است در صورت ، تنه ، و اندام دیده شود. عامل مرض سفلیس یا Treponema pallidum   ، ممکن است به آسانی در نمونه های بیوپسی و تلوین  با Warthin starry مشاهده گردد. به علاوه ، تست های سرولوژیک و دریافت spirochetes در معاینه میکروسکوپی ساحه تاریک یا darkfield ممکن است تشخیص را واضح کند.  

      انتانات فنگسی نیز ممکن است بشکل پاپول و ندول و ارچق که آشکار گردد. 

روزاسیا به طور مشابه به جوانی دانه با papulopustules بر روی صورت به نظر می رسد ، اما علاوه بر این ، بیماران همچنین ممکن است سرخی صورت و موجودیت خطوطسرخرنگ تار مانند    telangiectases در سطح جلد رخسار شامی باشند . روزاسه در جمعیت سفیدجلدان و در زنان در دهه سوم و چهارم زندگی شایع تر است است. مردان ، با این حال ، معمولا توسط هیپرپلازی غدوات چربی  و نسج منضم  بینی (rhinophyma) ، عوارض روزاسه مزمن متاثر می شود. یافته هایاشتراکی چشم متغیر هستند اما شامل بلفاریت ، التهاب منضمه ، iritis ، iridocyclitis ، iritis hypopyon ، و حتی کراتیت. اگر چه علت قطعی آن ناشناخته است ولی آب و هوا گرم ، و یا غذاهای مصاله دار ، الکل ، و کنه Demodex folliculorum می تواند سبب بروز و تشدید این بیماری گردد. آکنه روزاسه نیز با مصرف دوز بالای مکمل ویتامین ب مرتبط باشد. 

در درجه اول تداوی شامل آنتی بیوتیک های موضعی از قبیل مترونیدازول ، رتینوئیدها ، و تتراسایکلین خوراکی و کرم های ضدآفتاب باشد. 

Perioral درماتیت ، همچنین اختلال با علت ناشناخته است ، به طور عمده در جوانان ، سفید پوست و زنان بصورت دانه ها چرکدارpapulopustules با زمینه احمراری مشاهده شود. مرض بیشتر در اطراف دهن مشاهده میشود ، اما همچنین ممکن است شامل مناطق اطراف بینیl و نواحی اطراف چشم را نیز مصاب سازد.. علت آن ناشناخته است ، اما مانند که در روزاسه ، پیشنهاد گردیده عوامل موثر عبارتند از Demodex ، کورتیکواستروئیدهای موضعی یا ا استنشاق ، [20] مرطوب کننده های جلدی ، ، و تماس با مواد مخرش و حساسیت های جلدی میباشد. تداوی معمولی شامل قطع استروئید موضعی .تداوی موضعی با آنتی بیوتیک از قبیل مترونیدازول میباشد.